Wykład stanowi wprowadzenie do kilku działów współczesnej teorii grafów. Pomijam w nim tematy omawiane na matematyce dyskretnej (cykle Hamiltona, Eulera, drzewa i algorytmy grafowe). W programie klasyczna tematyka (planarność i zanurzanie grafów na różnego rodzaju powierzchniach, kolorowanie i komputerowy dowód twierdzenia o czterech barwach, twierdzenia minimaksowe i skojarzenia) oraz wybrane, bardziej zaawansowane zagadnienia. Na wykładzie zamierzam skupić się na specyfice metod dowodzenia w teorii grafów.
Nie ma specjalnych wymagań co do uprzedniego zaliczenia konkretnych przedmiotów. Potrzebna jest jednak pewna dojrzałość matematyczna i rozumienie dowodu matematycznego. Korzystne może być wcześniejsze zaliczenie wstępu do matematyki dyskretnej i rozumienie pojęcia złożoności obliczeniowej, ale nie jest to niezbędne. Wykład można potraktować jako podkład pod właściwe rozumienie tych zagadnień.
Uwaga odnośnie literatury: Książeczka Wilsona pokrywa tylko część wykładu. Większość tematów wykładu (i dużo dużo więcej) znajduje się w monografiach Bollobasa i Diestela. Na wykładzie będzie jednak też mowa o najnowszych rezultatach, których nie ma w tych książkach oraz o aspektach, które w tych książkach nie są omawiane.
Wykład przeznaczony jest przede wszystkim dla studentów i doktorantów o zainteresowanych teoretycznych. W trakcie wykładu można uzyskać temat na pracę magisterską o charakterze badawczym.
