**Przedmiot prowadzony przez prof. dr hab. Beatę Ociepkę z Instytutu Studiów Międzynarodowych UWr.**
Pozyskanie wiedzy z zakresu stosunków międzynarodowych, w tym na temat roli i znaczenia
miękkiej siły jako zasobu państwa i sposobu zachowania w stosunkach międzynarodowych.
Pogłębienie wiedzy dotyczącej relacji pomiędzy wymiarem wewnętrznym i zewnętrznym polityki
zagranicznej poprzez poznanie analizy polityki zagranicznej. Wskazanie na wpływ strategii
rządowych i działań NGO na pozycję międzynarodową państwa. Wypracowanie umiejętności
tworzenia podstaw strategii zastosowania narzędzi miękkiej siły na różnych poziomach relacji
międzynarodowych. Wskazanie na udział i znaczenie aktorów niepaństwowych i obywateli w
stosunkach międzynarodowych i na zagrożenia, wynikające z procesów de-demokratyzacji i
kurczenia się sfery publicznej, dla tego udziału.
##### Treści programowe
Studenci poznają znaczenie miękkiej siły i jej narzędzi jak dyplomacja publiczna i kulturalna oraz
kształtowanie marki państw (branding państw) w polityce zagranicznej. Uzyskają zarówno wiedzę
teoretyczną, jak i praktyczną o przygotowaniu kampanii, wykorzystujących zasoby miękkiej siły
państwa.�
1. Koncepcja miękkiej siły w teorii stosunków międzynarodowych. Ujęcie J.S Nye: miękka,
twarda i sprytna siła jako ramy dla studiów nad dyplomacją publiczną i brandingiem
państw. Sila i dyskurs: dyskurs jako siła w stosunkach międzynarodowych.
2. Sila normatywna Mannersa: „normalność” w stosunkach międzynarodowych. Siła
społeczna według van Hama. Europejska odpowiedź na amerykańską koncepcję
miękkiej siły. Miękkie elementy siły ekonomicznej.
3. Siła komunikacji w stosunkach międzynarodowych. Rola mediów jako aktorów
stosunków międzynarodowych i gatekeeperów w komunikacji międzynarodowej:
Facebook/Meta jako globalny gatekeeper.
4. Dyplomacja publiczna jako narzędzie miękkiej siły w polityce zagranicznej.
5. Kultura jako zasób miękkiej siły: dyplomacja kulturalna i dyplomacja publiczna.
6. Dyplomacja publiczna jako forma międzynarodowej komunikacji politycznej.
Dyplomacja publiczna 2.0 i Twiplomacja.
7. Ekonomizacja polityki zagranicznej: zagraniczna polityka wizerunkowa, branding
państw i międzynarodowe public relations.
8. Wpływ narzędzi miękkiej siły na opinię publiczną za granicą: jak to działa? Narracje i
dyskursy. Nadawanie za granicę.
9. Miękka siła państw małych i średnich. Przypadek wykorzystania brandingu dla
bezpieczeństwa państwa: Litwa, Łotwa i Estonia.
10. Polska: studium przypadku.
11. Miękka siła superpotęgi: Stany Zjednoczone.
12. Wykorzystanie miękkiej siły i jej narzędzi przez państwa autorytarne: Chiny. Przypadek
Rosji w kontekście agresji na Ukrainę.
13. Państwo jako marka (brand): indeksy miękkiej siły, marek państw i ich postrzegania.
14. Kampanie i strategie narzędzi miękkiej siły na poziomie centralnym, regionalnym i
lokalnym.
